dinsdag 23 maart 2010

De rest is lawaai...

Onlangs verscheen een boeiend boek van Alex Ross. Het boek beschrijft de voornamelijk klassieke muziek van de twintigsteeeuw in de context van de geschiedenis. Hij bespreekt de muziek van grote componisten als Mahler en Strauss; Sjostakovitsj,Stravinsky en Sibelius. Een groot deel is ook gewijd aan Wagner, o.a. het 'fenomeen' Bayreuth, de betekenis van Wagner voor anderen (hij maakt zelfs een vergelijking dat Wagner even aanbeden was toen als Bob Dylan in onze jeugd, maar ook de betekenis van Wagner voor bv. Elgar en Debussy), interactie tussen de Wagnerfamilie en Hitler, enz. Hij schrijft verder over de mondaine muziekcultuur in het Wenen van voor de Eerste Wereldoorlog, de mediteranisering van de muziek, de nazi-sound van Hitler-Duitsland en de muzikale experimenten in downtown New York in de jaren zestig. Het resultaat is een boeiende culturele geschiedenis waarin de grote sociale, politieke en technologische veranderingen van de twintigste eeuw worden beschreven. Zonder het boek reeds volledig gelezen te hebben, vallen me vooral een aantal nieuwe gezichtspunten op over een aantal componisten en kunstwerken. De eerste indrukken zetten zeker aan tot verder lezen in meer detail.

1 opmerking:

Clem Robyns zei

Een absoluut schitterend boek. Heeft me honderden euro aan nieuwe cd's gekost!