De Hugo Claus lezing van Gerard Mortier

Gerard Mortier houdt aanstaande zondag zijn Hugo Claus lezing in de Bourla. Aan iedereen die het horen wil laat hij weten dat het daarin zal gaan over nationalisme en populisme. Een goed verstaander weet dan dat hij daarmee Bart de Wever viseert. Die was 2 jaar geleden nog goed voor schouderklopjes en dat tegen Mortiers linkse vrienden in. Even later keerde de heer Mortier zijn kar en was de heer De Wever plots niet meer de intelligente politicus van voorheen. Bij mijn weten heeft hij geen lobotomie ondergaan en alleen maar zijn gewicht bijgesteld.

Het heeft iets onfatsoenlijks wanneer over de denkbeeldige lijkwade van onze grootste dichter een politiek discours wordt opgetrokken waar hij misschien geen deel van wilde uitmaken. Het gebeurt wel vaker: als Wagnerianen hebben wij daar ervaring mee. Claus mag dan mee aan de basis van Charta 91 gelegen hebben zijn moeilijke verhouding met het flamingantisme was vele malen complexer dan datgene wat zijn clonen en andere linkse culturo's ons vandaag willen aanpraten. Lees "De plicht van de dichter "van Kevin Absilis.

"Waarom altijd dat kleinkarierte?" vraagt Mortier zich af in de Standaard. "Hoe De Wever de kunstenaars voor schut zette in de discussie rond het De Coninckplein. Daarna de uitspraken over het regenboog-T-shirt. Het heeft mij geërgerd".

Tja, als er nu iets "kleinkariertes" te melden valt van de afgelopen maanden dan toch wel de platte provocatie van Behoud de Begeerte t.a.v. het De Coninckplein en het zwakzinnige discours dat spontaan opwelde na het regenboog-T-shirt citaat en waarmee de burgemeester van Antwerpen geheel ten onrechte van homofobie werd beticht.

"Mocht Bart de Wever rechtstreeks met mij in discussie willen gaan dan ben ik daar niet bang voor", zegt Mortier. "Wellicht is hij een geslepen debater maar op gebied van ideeën sta ik wel scherper".

Ik hoop echt dat het tot zo'n debat zal komen. Ik acht Gerard Mortier echt wel in staat om zijn weg te vinden in de standpunten van De Wever.

Johan Uytterschaut stuurde volgende lezersbrief naar de redactie van De Standaard :

"Als Gerard Mortier "scherpe ideeën" heeft, zoals hij zelf beweert (DS 22 maart), dan moet hij toch verder gaan kijken dan zijn neus lang is. En in plaats van met een gemakkelijk scorend vals kosmopolitisme uit te pakken zou hij beter twee keer nadenken over wat hij zegt. Ik zal een voorbeeld nemen dat mij, als musicoloog, na aan het hart ligt: de Vlaamse polyfonisten uit de 16de eeuw. Dat waren overigens niet allemaal Vlamingen, maar ze gingen er wel graag voor door. Merkwaardig toch, in het licht van wat vandaag allemaal op stamboekflaminganten afgeschoten wordt. Wel, die componisten trokken er inderdaad massaal op uit, zoals Mortier terecht aangeeft: Vlaanderen zendt zijn zonen uit. Schitterend! Alleen, die zonen kwamen niet terug. Omdat ze het hier te kneuterig vonden? Bezwaarlijk op het conto van de heer De Wever te schrijven. Neen, ze waren opgekocht door headhunters in dienst van Europese hoven die goed in de slappe was zaten. En bovendien was die braindrain zo massaal, dat hier niemand van betekenis achterbleef om op de winkel te letten, en dus een nieuwe generatie componisten op te leiden. Ik daag iedereen uit om in de 17de en 18de eeuw een Vlaams componist te noemen die met de grote jongens mocht meespelen. Tot... het nationalisme van de 19de eeuw de kop opstak. O ironie! Dus, mijnheer Mortier, schiet niet op mensen die de Vlaamse identiteit met fierheid dragen, en zeker niet op degenen die die ook nog eens politiek propageren, want zij zijn het die ingaan tegen het aan zelfkastijding grenzende relativisme van een bepaalde kunstscène die meent de hele wereld te vertegenwoordigen tegen hun eigen volksgenoten. Dáár zit de echte, geborneerde kneuterigheid."

Johan Uytterschaut
docent LUCA, campus Lemmens