David McVicar verplaatst de handeling naar het postrevolutionaire Frankrijk anno 1830 en substitueert de aristocratie voor de nieuwe burgerij. Het klassebewustzijn is er niet minder om, de dienstboden alom tegenwoordig. Vervolgens zoomt McVicar in op de sexuele obsessies van zijn personages. Allen kampen zij met opspelende hormonen en McVicar zou zichzelf niet zijn mocht hij dat niet tonen op een zeer expliciete, fysieke wijze. Als acteursregisseur pur sang laat hij de mythische Giorgio Strehler kilometers achter zich. Deze chaotische komedie verloopt met een zelden geziene logica en helderheid.
De charismatische Erwin Schrott toont ons één van de mooiste Figaro's uit de geschiedenis. Finley, Persson en Röschmann, gepokt en gemazeld in het Mozartvak, leveren betrouwbare, doorleefde rolinterpretaties af. Rinat Shaham verrast als Cherubino. Antonio Pappano rondt af met een onberispelijke lezing.
Het Vlaams Wagner Genootschap zal deze productie vertonen in Cinema Zuid op 05 maart 2011.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten