Einstimmig ausgebuht : Tannhäuser in Bayreuth

Hoeveel artistieke flops kunnen de halfzusjes Wagner zich nog veroorloven vooraleer hen de leiding van de Bayreuther Festspiele wordt ontnomen ? Dat lijkt mij de meest voor de hand liggende vraag na het lezen van al de vernietigende perscommentaren bij de première van Sebastian Baumgartners Tannhäuser. Begint het Duitse Regietheater niet steeds meer op een karikatuur van zichzelf te gelijken als zelfs de niet-conservatieve Eleonore Büning van de Frankfurter Allgemeine spreekt van een "altbackenen, ärgerlichen, überflüssigen" Tannhaüser-enscenering die haar oprispingen ontlokt als "Ja liebe Kinder, ihr alt und auch schon ein bisschen grau und langweilig gewordenen Kindeskinder des sogenannten Regietheaters, fällt euch denn gar nichts anderes mehr ein als Regale, Labore, Fabriken, Handgestricktes, Videos und Schleim?"

Stefanie Friede, de eigenares van een vaardige sopraan met een steeds wakkelender vibrato, kreeg heel de zaal over zich heen wanneer zij haar "applaus" in ontvangst kwam nemen. Je moet het je een beetje proberen voor te stellen : de arme drommel heeft zich geen tweede keer meer durven vertonen. Een festivalpubliek kan behoorlijk onbeschoft zijn. Hoe groter de Rolex aan de pols, hoe geringer het inlevingsvermogen ten aanzien van iemand die het beste van zichzelf staat te geven. Dat zo iemand niet op zijn plaats is, is de verantwoordelijkheid van de casting directeur. Die blijft mooi buiten schot. Eva Wagner-Pasquier laat zich niet zien. Vorige week dreigde ze nog met de sluiting van het Festspielhaus als de overheid niet snel over de brug komt met geld voor een nieuwe repetitieruimte. Ik zou zeggen, doe vooral zo verder en de sluiting komt vanzelf wel in zicht. Denk maar niet dat het haar laatste blunder zal zijn. Of wat te denken van het geweldige idee om Angela Denoke als Brünnhilde aan te werven voor de Ring van 2013?

Algemene conclusie : "Für den Alltag ist Wagner zu groß", zo luidde één van de perscommentaren. Ik ken een klein legertje regisseurs die hier eens goed over zouden mogen nadenken. En verder concludeert de FAZ: "Trostreich daran ist nur, dass man heute außerhalb von Bayreuth überall Besseres sehen und auch hören kann. Dieser Hügel lebt van der Aura und von seinen Wiedergänger". Ja, alsof wij dat ook niet al jaren in de smiezen hadden.