
Het bijzondere aan deze film uit 1966 is dat behalve het feit dat de soundtrack van Richard Wagner afkomstig is, de film kan worden gezien als een generale repetitie van Mishima’s zelfmoord, 4 jaar later op 25 november 1970. Die ochtend arriveerde hij met enkele afgevaardigden van de door hem opgericht paramilitaire organisatie ‘Het Schildgenootschap’ (Tate no kai) bij het hoofdkwartier van de Japanse Zelfverdedigingsmacht voor een afspraak met de bevelvoerder. De generaal werd gegijzeld, de achthonderd boze soldaten vanaf een balkon toegesproken en opgeroepen tot nieuwe dienstbaarheid aan de keizer. Het is mogelijk dat niemand Mishima in het gejoel kon verstaan en de soldaten reageerden gedesinteresseerd. In het kantoor van de generaal sneed Mishima vervolgens met een dolk zijn buik open en liet zich onthoofden. Zijn naaste adjudant en minnaar deed hetzelfde.
Lees het artikel
Fragment uit de film. Opgelet: niet voor gevoelige kijkers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten