zaterdag 6 februari 2010

Gerald Finley is Hans Sachs in Glyndebourne

Niet Bryn Terfel maar Gerald Finley wordt de Hans Sachs in de nieuwe productie van David McVicar in Glyndebourne. Dat is een hele geruststelling want Finley is als zanger en acteur 10 x intelligenter dan de zo vaak overroepen Welshman. In Opernwelt vertelt Finley dat zijn bariton sneller dan verwacht evolueert naar een bas/bariton: "Der Sachs ist für mich einfach die größte aller Baritonrollen: das liegt neben den rein stimmlichen Anforderungen vor allem am dramatischen Gehalt der Partie: diese Großherzigkeit, die Weisheit, sich und seine Liebe zu opfern, sind für mich zutiefst berührend. Dazu kommt, dass meine Entwickelung als Sänger sowohl stimmlich wie charakterlich auf diese Rolle hinzuführen scheint."
Allicht een productie om naar uit te kijken in 2011!

2 opmerkingen:

Unknown zei

Bravo voor Gerald Finley. Hij zal mij echter moeten overtuigen als Sachs. Geen kwaad woord over hem als zanger en acteur, maar ik verwacht ander materiaal in dit stemvak. Geef mij maar Bryn Terfel. Ik zie overigens niet in wat er aan hem zo overroepen is. Het wordt hem misschien kwalijk genomen dat hij durft liefhebberen naast de gebaande wegen van het klassieke repertoire - dat deed George London ook. Of misschien is het zijn soms erg expliciete manier van interpreteren - liever dat dan brave jongens. Niet dat ik Finley een brave jongen vind, maar naar mijn smaak is hij enkele maten te klein in deze vergelijking.

Jos Hermans zei

Gerald Finley zal naar mijn gevoel overtuigen omdat hij de brains heeft voor de rol. Dat is precies wat Terfel mist. Zeker in het Wagnervak. Met Wagner heeft hij geen affiniteit, hij begrijpt die rollen niet en hij houdt er duidelijk ook niet van. Waarom hem dan in het Wagnervak opsluiten, waar hij zich duidelijk niet thuisvoelt ook al heeft hij er het geschikte strottehoofd voor? Ik ben ervan overtuigd dat zijn Wagnercarriere op een laag pitje zal komen te staan in de komende jaren. Of neem nu zijn Scarpia die hij onder Lehnhoff in Amsterdam heeft gezongen. Wat is daar zo fantastisch aan? Mijns inziens komt hij niet eens tot aan de knieen van een Tito Gobbi qua dramatische karakterisering. Terfel heeft een potente stem maar mist het allerbelangrijkste met name het talent om de muzikale dramaturgie die de componist voor ogen stond in zijn voordracht binnen te smokkelen. Dat kan je niet leren, dat is een talent dat je hebt of niet. Zijn vreselijke manierismen die zijn mond steevast in een scheve kramp doen ontaarden, wil ik hem nog enigszins vergeven.