Van Bruno Van Mieghem ontving ik volgend bericht :
Zelden werden mijn vragen naar mijn muzikale beleveniswereld, meer bepaald naar de intens zo diepe gevoelens voor de muziek van Wagner, zo verhelderend beantwoord als door het boek "Le cerveau mélomane de Baudelaire" door Bernard Lechevalier.
Professor Lechevalier is een neuroloog, gespecialiseerd in de neuropsychologie en de herinnering (mémoire). Hij is tevens de organist titularis van een kerk en ook schrijver van “le Cerveau de Mozart”!
Tijdens het lezen van het boek was de uitgebreide muzikale kennis dan ook geen verrassing, eerder een gedeeltelijk ingetogen perspectief van een weide wereld, voor mij redelijk onbekend want geen muziekopleiding.
Maar in een subliem frans schuift hij ons niet aan de kant, maar nodigt ons hartelijk uit om deel te worden van wat wordt genoemd: de melomanen of hartstochtelijke muziekliefhebbers.
De inhoud resumeren is een onmogelijke opdracht, zo gedetailleerd zijn de hoofdstukken van het boek, zo verscheiden ook, zo divers zijn aanpak met als grondfiguur Baudelaire, de waarschijnlijk meest inventieve grootmeester als het gaat om de beschrijving van zijn Wagner verering en meer bepaald zijn inhoudelijk werk over de Tannhäuser.
Baudelaire was ook geen onderwezen musicus, totaal geen kennis van notenleer maar met een enorm potentieel aan kunstreportages en interpretatie, geschriften en natuurlijk zijn onvergelijkbare poëzietechniek, ingrediënten die dicht aanleunen tegen muziek bevatting en beheersing.
Ik kwam in aanraking met het boek tijdens een voordracht georganiseerd door mijn Wagner vrienden van de Franstalige genootschap waar ik ook lid van ben en een verwoed toehoorder.
Ik zat met een enorm aantal vragen en ook een heel merkwaardige belevenis op een avond tijdens het beluisteren van de Liebestod van de Tristan en Isolde waar ik, volgens Lechevalier, een muzikale extase heb beleefd die mij deed ontstijgen uit mezelf. Niet schrikken, deze belevenis heeft Baudelaire in zijn weergaloze stijl beschreven en wordt in het boek volledig weergegeven. En het bleef niet bij één ervaring maar een resem aan impressies, diepe ervaringen!
Kortom Baudelaire en Wagner is maar de aanleiding, de beginfase van een leerproject van onze muzikale opname, een lexicon van een gedetailleerde beschrijving van wat er zich afspeelt bij kunstervaringen, met een nadruk op muziekbelevenis. Dat zijn de hoofdingrediënten van het boek!
Alles wordt haarfijn bijna microscopisch uitgelegd met een veelvuldigheid aan bronnen en diverse onderzoeken, een merkwaardige bespiegeling van mijn ervaringen en deze van alle muziekliefhebbers!
Ik stond werkelijk getransfigureerd door wat beschreven staat, een ontzettende schat aan beschrijvende ontledende ervaringen. Dissectaties!
Ik ga eerlijk toegeven dat slechts 75 % van het boek werkelijk tot me doordrong, soms is het nodig enige diepere kennis te hebben van anatomie van de hersenen en notenleer of specifiekere muziekkennis maar dan nog loont het boek de moeite waard van het aanschaffen, heel eenvoudig via amazone.fr zonder verzendkosten!
Ik voel me nu een pak wijzer en dieper dankbaar voor het enorme voorrecht van mijn muziekbelevenis, die ik ook de uwe denk te zijn, met al haar vraagstukken waarvan nu de uitkomsten!
Bruno Van Mieghem
LE CERVEAU MELOMANE DE BAUDELAIRE: musique et neuropsychologie door Bernard Lechevalier, ed. Odile Jacob, ISBN: 9 782738 123824.
Te Koop bij Amazon FR
"Pourquoi certains sont-ils musiciens et d’autres pas ? Pourquoi certains savent-ils entendre la musique comme des musiciens professionnels, alors qu’ils ne l’ont jamais apprise ni ne jouent d’un instrument ? Pourquoi d’autres, en revanche, n’y entendent-ils rien, malgré tous leurs efforts ?"(Notes de l'éditeur)
