Op het conclaaf van 11 mei, achter gesloten deuren en geheel afgesloten van de wereld, kwam de Berliner Philharmoniker niet tot een consensuskandidaat om Sir Simon Rattle op te volgen aan het hoofd van het beste orkest van de wereld. Aan Christian Thielemann, behoeder van de Duitse traditie en Andris Nelsons, de jonge Letse nieuwlichter met veel meer zin voor avontuur, scheidden zich de geesten. Nelsons, die wellicht de meest dwingende lichaamstaal hanteert onder de dirigenten en zich thuis ook meneer Kristine Opolais mag noemen, was duidelijk mijn favoriet.
Tot ieders verrassing maakten de Berliner vandaag bekend dat het de weinig charismatische, bijna autistische Kirill Petrenko zal worden, de illustere GMD van München. Waarschijnlijk zal de wolk van ruzie waar Christian Thielemann zich in hult, hem parten hebben gespeeld. Ook nu is hij in Bayreuth weer niet onbesproken gebleven waar hij door sommigen beticht wordt van een "Rauswurf" van Eva Wagner-Pasquier. Dat was mijn aandacht nauwelijks waard want het werk van Wagner-Pasquier als castingdirecteur is beslist discutabel. Petrenko was de eerste, nadien Barenboim, om voor haar, en voor het verwijderen van Lance Ryan als Siegfried, in de bres te springen.
Het typeert de man ten voete uit. Petrenko is een harde werker, verlangt perfectie en schijnt die, te oordelen aan het resultaat, ook te verkrijgen van zijn manschappen. Met Wagners Ring zette hij het provinciale Meiningen op de wereldkaart en sindsdien is zijn reputatie alleen maar gestegen. In Bayreuth doet hij Christian Thielemann vergeten als de enige zaligmakende Wagnerguru. Sterker nog: in München excelleert hij keer op keer in het repertoire van de twintigste eeuw dat hem na aan het hart ligt ("Die Soldaten", "Lulu" ...). In artistiek opzicht is Petrenko dus een logische keuze omdat hij de kwaliteiten van de beide tegenkandidaten verenigt. Het concertleven in de Berlijnse Philharmonie kan vanaf 2018 weer wat boeiender worden. Je hoort mij niet klagen.
Hier een klein staaltje van zijn passioneel-dwingende dirigeerstijl in het "Poème de l'extase et de l'amour" van Scriabin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten