Van René Hooyberghs ontving ik volgende recensie van Martin Kusejs "Der Fliegende Holländer" in Amsterdam.
"1839 is een annus horribilis voor de zesentwintigjarige Wagner: hij heeft werk als dirigent in Riga, maar leeft er nogal op los en moet vluchten voor schuldeisers, zijn vrouw Minna lijdt een miskraam, hij wil naar Londen maar de vlucht per schip is hels, ze hebben geen paspoorten en komen dus wellicht op een tweederangs schuit met een bezopen kapitein terecht, ze moeten na een zware storm een Noors haventje, Sandvika, aanlopen. Hij belandt uiteindelijk in Parijs om daar zijn carrière een nieuwe start te geven maar ook daar wachten alleen maar teleurstellingen en financiële rampspoed. Dat belet hem niet te componeren en libretti te schrijven en zo begint hij aan Der fliegende Holländer, aanvankelijk als éénakter gebaseerd op een verhaal van Heinrich Heine: Aus den Memoiren des Herrn von Schnabelewopski – Heine zou een postume Nobelprijs moeten krijgen voor het bedenken van die prachtige naam, maar dit terzijde.
In 1860 herwerkt Wagner de ouverture en de slotscène. Het is deze versie die wordt uitgevoerd."
Lees het artikel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten